KRONIK REKÜRREN TONSILLIT : Kronik tonsillit tekrarlayan akut veya subklinik enfeksiyonlardan sonra tonsillerin kronik enflamasyon göstermesidir. Akut tonsillit sirasinda lenfoid folliküller içinde olusan ufak bir apse odagi, eger uygun antibiyotik tedavisi yeterli süre ve dozda verilmemisse, fibröz doku kapsülü içinde devam edebilir ve günler ya da haftalar sonra diger bir tonsillit atagina neden olabilir. Yine kriptler içindeki enflamatuar döküntülerde subklinik enfeksiyona yol açarak akut tonsillit ataklari meydana getirir.
Kronik tonsillite neden olan patojenik organizmalar akut enfeksiyonlardaki gibi siklikla gram (+) bakterilerdir. Bu bakteriler içinde AGBHS, kronik tonsillitlerde en çok görülen patojen organizma olarak tanimlanmistir. Ikinci sirayi ise stafilokoklar almaktadir. Yine penisiline dirençli alfa hemolitik streptokoklar, stafilokoklardan sonra en sik görülen organizmadir. Ayrica çesitli anaeroblar ve diger bakteri ve viral patojenler de tonsillerden izole edilmistir.
Kronik tonsillitler 6-15 yaslan arasinda sik olmakla beraber, her yasta görülebilir. Hastalar çogunlukla tekrarlayan bogaz agrilarindan yakinirlar. Ates ataklari, eklem agnlan ve kiriklik gibi sistemik yakinmalar, disfaji, agiz kokusu, agizda kötü tat hissi, çene altinda sislik yakinmalari olabilir.
Kronik tonsillit tanisi öykü ve muayeneyle konur. Hastalarin bogaz muayenelerinde, tonsiller degisik büyüklükte görülür ve tonsil kriptleri kazeöz döküntüler veya pürülan materyalle tikanmistir. Tonsil kriptlerindeki destrüksiyonla parenkimal hiperplaziye ugramis, kriptik, basmakla içlerinden pü gelen hipertrofik tonsiller siklikla gözlenebildigi gibi, yineleyici enfeksiyon veya skara bagli fibrotik tonsiller de gözlenebilir. Servikal lenfadenopati genellikle vardir.
Ataklar sirasinda basvuran hastalarda tonsiller ve farenks ileri derecede kizarmistir. Belirgin bir ödem genellikle mevcuttur. Ödem ve eritem damaga dogru yayilir. Tonsiller üzerinde saribeyaz benekler ve siddetli olgularda membran veya pürülan eksüda bulunabilir. Neden olan patojeni saptamak için bogaz kültürü yapilir. AGBHS arastirmak için ASO, CRP, sedimantasyon incelemesi istenebilir.
Kronik tonsillitlerin kesin tedavisi, eger endikasyonu varsa tonsillektomidir. Ancak akut ataklar sirasinda etkenin bakteriyel oldugu düsünülüyorsa antibiyotik tedavisi verilir. Ilk tercih edilecek antibiyotik penisilin grubu olmalidir. Eger beta laktamaz aktivitesi olan bir etken izole edilirse, o zaman amoksisilin+klavulanik asit, ikinci kusak sefalosporinler, klindamisin tercih edilmelidir.
