Gidiklanmak rahatsiz edici oldugu kadar eglendiricidir de. Baskalari tarafindan, hatta bazen dokunulmadan gidiklaniriz, ama kendi kendimizi gidiklayamayiz. Bazilari gidiklanmaya karsi çok hassasken bazilari etkilenmez bile. Bir insan gidiklaninca, derinin yüzeyinde bulunan küçük sinir lifcikleri harekete geçer. Özellikle tüyle oksama, böcek yürümesi gibi olaylara hassas olan bu lifcikler, sinyalleri beyne gönderirler. Ancak arastirmacilar bu sinyallerin beyinde nereye kaydedildiginden emin degiller. Beyinin gidiklanmaya tepkisi, kasinmaya olan tepkisi gibi, gönülsüz yapilan bir tepkidir. Gidiklama ile kan basinci artarken, nabiz ve kalp atisi hizlanir, beynin uyanikligi fazlalasir. Gidiklanmanin fiziksel oldugu kadar psikolojik yani da vardir. Gidiklanma baslangiçta zevkli olabilirse de sürdürüldügünde korku ve panige dönüsebilir. Insanlarin daha çok gidiklandiklari yerler, ayak alti, avuç içi ve koltuk alti gibi bölgelerdir. Bunun nedeni, buralarin çok hassas bölgeler olmalaridir.
Insan beyni vücuda gelen uyarilarin hangisinin insanin bizzat kendisinden, hangisinin disaridan geldigini ayirt eder ve ona göre öncelik verir. Örnegin, elimizin yanmasi gibi acil refleks gerektiren disaridan gelen uyarilara öncelik verir. Bu nedenle bir baskasi tarafindan gidiklandigimizda reaksiyon gösteririz ama kendi kendimizi gidiklamaya çalistigimizda beyin bu noktalardaki hassasiyeti azalttigindan gidiklanamayiz.
