Testis torsiyonu, testisin tunica vaginalis içinde dönmesiyle (intravajinal torsiyon) ya da daha yukarida, spermatik kordun, içinde ki bütün elemanlariyla birlikte kendi etrafinda dönmesiyle olusur (ekstravajinal torsiyon).
√ Birinci tip çok daha siktir ve prepübertal çocuklarda görülür. Vajinal tunikanin konjenital bir anomali olarak testisi tam sarmamasi sonucu gelisir.
√ Ikincisi yeni doganlarda ve inmemis testisli çocuklarda ortaya çikar. Her ikisinde de temel patoloji a. spermatica interna'nin kan akiminin bozulmasidir.
√ Testis torsiyonu en sik orsiepididimitle karisir, ayirici tani için zaman kaybedilmesi testisin kaybedilmesine neden olacagindan çok hizli davranilmalidir.
√ Doppler ultrasonografik akim ölçümü ve testiküler sintigrafi (99mTc) testis torsiyonunda azalmis, orsit ve epididimitte artmis kan akimini gösteren, ayirici tanida çok yararli yöntemlerdir.
√ Ancak bu yöntemlerin uygulanmasi bir saatten fazla zaman alacaksa, çocugun dogrudan ameliyata alinmasi daha uygundur. Testisi kaybetmektense, gereksiz bir skrotal ensizyon yapilmis olmasi tercih edilmelidir.
√ Çocugun cerrahi uygulanabilecek bir merkeze ulasmasi bir kaç saatten fazla zaman alacaksa, elle detorsiyon denenebilir. Bu manipülasyonda, çocuga karsidan bakildiginda torsiyonun hemen daima, disa dogru dönmeyle oldugu hatirlanarak , testise içe dogru bir tam tur attirrilmalidir (360 0). Siddetli agrinin hemen kesilmesi detorsiyon oldugunu gösterir. Agri devam ediyorsa ikinci bir 360 derece daha çevrilmelidir.
√ Cerrahi girisimle ya da disaridan manipülasyonla detorsiyon saglandiktan uzun süre sonra torsiyon süre ve siddeti ile dogru orantili testis atrofisi ortaya çikar.
