Çocuk obezitesinin, kolesterol sorununun, kalori sayiminin tartisildigi bugünlerde çocugun beslenmesi, ona yemek aliskanliginin kazandirilmasi önemli bir konu. Ayrica sadece önemli degil, duygusal da bir konu. Çünkü bu konu anne-çocuk, anne- baba arasinda çatisma yaratir, çocuguna yemek yediremeyen anne kendini basarisiz ve suçlu hisseder. \"Kizim istahsiz, oglum sebze yemez, kiz yemekten önce seker diye tutturur, oglan oyunsuz yemez ... \" gibi sikayetler, çok sik dile getirilen sorunlar. Bebeklikte anne sütünü reddetme, kusma, kilo almama, tek ögünle yetinme, memeden püreye, püreden kati gidaya geçememe, istahsizlik ya da çok yeme; çocuklukta, kendisi yiyebilecekken yedirilmeyi bekleme, anneden baskasi tarafindan beslenmeye itiraz etme, dolasarak yeme, TV karsisinda reklamlen izleyerek beslenme, yeniyi tatmama; ergenlikte düzenli ve dengeli beslenmeme, sofraya gelmeme, bilgisayar basinda yeme, anoreksia (kilo alma korkusuyla yemekten kaçinma) veya bulemia (yeme dürtüsünü durduramama, çok yeme ve sonrasinda kusma), aileleri üzen ve yoran, aile iliskilerini de yipratan sorunlar. Saatlerce memede tutulan, biberonu elinden alinmayan, uykuda doyurulan bebek; sadece çorba ve püre ile beslenen, her ögünde istedigi sunulan, önündekini yemediginde aninda istedigi pisirilen, sebze-meyveyi reddeden, musluk basinda su ile oynarken agzina lokmalar tikistirilanlan çocuk ya da anne-babadan kaçmak için odasinda yiyen, film seyretmek için yemegini tepsi ile önüne alan, sürekli atistiran, kilo almamak için garip rejimler yapai genç sayisi az degil.
Ali bes yasinda sevimli, becerikli ve uyumlu bir çocuk. Ancak yemekte titiz ve programli annesini çileden çikaran bir ufaklik. Ali kahvaltida sadece biberonla balli süt içer; öglen yuvada sevdigi seyi yardimla yer. Aksam kaprisi annesine ... Çikolatasi önüne konmadan yemek yemez, elinde cep telefonu olmazsa agzini açmaz, annesi pesinden kosturmazsa tabagindakini bitirmez. Kendince, taviz vererek her türlü fedakarligi yaptigina inanan bu annenin çilesi, taktik degistirmeyi ve çocuguna sinir koymayi kabul ettigi gün sona erdi. Annesi, basta beslenmesinin aksayacagini, besin miktar ve çesidinin azalacagini göze alarak, Ali'nin kendi basina yemesine razi oldu. Sevdigi yiyecekleri küçük porsiyonlar halinde çocuga sundu, az yediginde israrci davranmadi, menülerini çesitlendirmedi, yemegin sofrada oturarak yendigini anlatti, hatali davranislarini basta görmezlikten geldi, olumlu davranislarini takdir etti, ödüllendirdi. Çikolatayi rüsvet olarak kullanmadi, yemek hazirlarken çocuktan yardim istedi, zamanla yemek isi de bu anne-çocuk için sorun olmaktan çikti.
* Beslenme sorunlari yasayan ailelere öneriler:
- Öncelikle çocugunuzu iyi taniyin, sorunun çocuktan mi, aileden mi kaynaklandigini belirleyin.
- Gerektiginde beslenme veya egitim uzmanina danisin.
- Yemekle ilgili duyarliligi çocuga hissettirmeyin.
- Besin miktar ve çesidini, çocugun ihtiyaçlarina göre ayarlayin
- Yemegi, azar-ceza konusu haline getirmeyin, rüsvet ve tehditten kaçinin.
- Yemeyen veya doymayan çocuga karsi sakin ve sabirli olun.
- Çocuga belli bir yerde, belli bir sürede, ögünlerde yedirin.
- Ögün aralarinda abur cuburu azaltin, atistirmayi desteklemeyin.
- Tek tip gida ile beslenmeye firsat vermeyin.
- Ise sevilen yiyeceklerle ve küçük porsiyonla baslayin.
- Sevmedigi bir yiyecek oldugunda israr etmeyin, çocugun tatmasini isteyin.
- Istahsiz çocuga, büyük tabakta az yemek verin.
- Masaya gelebilecegi yasta çocugu aile sofrasina alin.
- Kendini doyurabilen çocuga kendi kendine yeme firsati verin.
- Kapris yaptiginda kizmayin, ancak bir sonraki ögüne kadar bekletin.
- Sofra kurup kaldirmada, yemek hazirlamada görevlendirin.
- Yemekte sürekli \"Dikkat et, temiz ye, çabuk ol,\" diye uyarmayin.
- Dogru ve güzel davranislarini takdir edin.
- Yemekten önce ve sonra elini yikama aliskanligini kazandirin, ancak temizlik ve titizligi takinti haline getirmeyin.
